Stephen Hawking’in en meşhur teorilerinden biri evrende hiçbir şeyin sonsuza kadar varlığını devam ettiremeyeceği yönündeki görüşüydü. Ünlü bilim insanı, çoğu kişiye göre en önemli çalışmasından ortaya attığı teoride, kara deliklerin termal radyasyon sızdırdıklarını ve bu süreçte buharlaşıp son bir büyük patlama ile yok olduklarını iddia etmişti. Bu teorik radyasyona da Hawking Radyasyonu adı verilmişti.
Bilim insanları şimdi bu radyasyonun izlerini keşfettiklerine inanıyorlar. Ekibin teorisine göre daha büyük olan kara delikler birbirlerine çarpıp birleştikleri zaman oldukça sıcak olan kara delik parçaları uzaya savrulabiliyor. Bu parçalara “lokma” adını veren araştırmacılar, bu lokmaların Hawking Radyasyonu gözlemleri için ideal olduğunu belirtiyor.
Büyük kara deliklerde Hawking Radyasyonu’nu tespit etmek zor
Teorik olarak, bir kara delik ne kadar küçükse Hawking Radyasyonu o kadar zor tespit ediliyor. Hâliyle galaksilerin merkezlerinde bulunan süper kütleli kara deliklerin ne zaman kozmik ömürlerini tamamlayacaklarını ya da ne kadar termal radyasyon yaydıklarını gözlemlemek çok zor. Bu yüzden de elimizdeki alternatifler kısıtlı.
Küçük kara delikler ise bize önemli avantajlar da sağlıyor. Örneğin kara deliklerin ömürlerini ne kadar sürede tamamladıkları ve boyutları gibi bilgileri de bu yapıları incleyerek kestirebilmek mümkün oluyor. Araştırmanın arkasındaki isim olan Güney Danimarka Üniversitesi’nden Teorik Fizikçi Francesco Sannino, Hawking’in öngördüğü teoriye odaklandıkları araştırmalarını kara delik lokmaları üzerinde gerçekleştirdiklerini belirtti.
